Αν σε καποιους σκηπτρούχους –καὶ τέτοιους στὴ χώρα μας ἔχουμε πολλούς καὶ πολλῶν εἰδῶν– ἔχω γίνει ἀντιπαθής, εἶναι γιατὶ ἀρνοῦμαι νὰ συμπορευθῶ μὲ τὸ ρεῦμα. Ἔτσι, ἐπειδὴ πάω contra σ’ αὐτὸ, μὲ βάφτισαν ἀντιπροοδευτικό. Πάντα ἤμουν, ἀρνητικὸς στὸ νὰ θεωρήσω πρόοδο τὴν κατάσταση ποὺ βιώνουμε ἐδῶ καὶ πολλὰ χρόνια. Στὸ βιβλίο μου ποὺ μνημόνευσα στὸ προηγούμενο ἄρθρο («Γιὰ μιὰ δημοκρατία εὐθύνης»), ἔγραψα τὸ 2001 τὰ ἐξῆς: Διαβάστε Περισσότερα »