Σαράντος Ι. Καργάκος

Οταν ἐμφανίζεται ὁ φόβος, ὁ κόσμος ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸ δίκαιο, ἀδιαφορεῖ γιὰ τὶς ἀξίες καὶ τὶς ἠθικὲς ἀρχές, ἀδιαφορεῖ γενικὰ γιὰ ὅλες τὶς ὄμορφες ἱστορὶες τοῦ πολιτισμοῦ. Καὶ κάποιοι ἄνθρωποι τῆς δικῆς μου ἡλικίας κάνουν ὑπομονὴ μέχρι νὰ μποῦνε στὸ λιμάνι τῶν σκιῶν καὶ ν’ ἀγκυροβολήσουν στὴν αἰωνιότητα. Ζήσαμε πολλὲς καὶ φρικτὲς καταστάσεις στὸν αἰῶνα ποὺ πέρασε. Στὸν αἰῶνα, ποὺ ζοῦμε, διαισθάνομαι ὅτι θὰ ζήσουμε –ὅσοι τὶς ζήσουμε– ἀκόμη φρικτότερες. Δὲν ἔχουμε μόνο ὁρατοὺς ἐχθροὺς· ὑπάρχουν καὶ οἱ ἀόρατοι ποὺ μᾶς ἀπειλοῦν. Κάποτε ἦταν χαρά μας ἕνα ταξίδι στὸ ἐξωτερικό. Τώρα εἶναι δοκιμασία.

Iσως εἶναι δικὴ μου ἰδιοτροπία ἀλλὰ μὲ ἐνοχλεῖ ἀφάνταστα νὰ διαβάζω βιβλία ποὺ ἀναφέρονται δῆθεν στὴ σύγχρονη θρησκολογία ἀλλὰ νὰ πουλᾶνε στὸν ἀναγνώστη μιὰ ὕπουλη σαπρὴ φιλοσοφία ἤ λογοτεχνία. Γι’ αὐτὸ πουλᾶνε σὰν πορνογραφήματα! Ὁμολογουμένως ὑπάρχουν στὸν καιρὸ μας συγγραφεῖς καὶ διανοούμενοι παντός τύπου ποὺ ἐνῶ –ὑποτίθεται– μάχονται γιὰ ὑψηλὲς ἠθικὲς ἀρχὲς, οἱ ἴδιοι ἔχουν ἀρχὲς σὰν αὐτὲς τοῦ δαιμόνιου Γάλλου διπλωμάτη Ταλλεϋράνδου γιὰ τὸν ὁποῖο εἶχε λεχθεῖ τὸ ἀπίθανο: «Τὸν ἀγόρασαν ὅλοι, μὰ τοὺς πούλησε ὅλους. Τὸν μόνο ποὺ δὲν πούλησε ἦταν ἡ μητέρα του˙ καὶ τοῦτο διότι ἦταν... ὀρφανὸς!».

Ὁ Ουΐνστον Τσώρτσιλ εἶχε πεῖ γιά τόν Βʹ Παγκόσμιο Πόλεμο ὅτι ἦταν ἕνας πόλεμος πού δέν ἔπρεπε νά γίνει. Τοῦτο τό βιβλίο γράφτηκε μέ τή φιλοδοξία νά βοηθήσει ὥστε ἄλλος τέτοιος πόλεμος νά μήν …ξαναγίνει. Νά μήν ἐπανέλθει ἡ ἀνθρωπότητα σέ ἀνάλογη κατάσταση παραφροσύνης. Ὁ Βʹ Παγκόσμιος Πόλεμος ὑπῆρξε ἡ πιό ἐξωφρενική καί συνάμα τραγική περιπέτεια τοῦ ἀνθρώπινου βίου. Ποτέ ἄλλοτε τόση εὐφυΐα πολιτική, στρατιωτική καί ἐπιστημονική, τόση γενναιότητα καί τόση ποσότητα ἔμψυχου καί ὑλικοῦ δυναμικοῦ δέν χρησιμοποιήθηκαν γιά νά «γραφτεῖ» αὐτό τό Ἔπος τῆς Καταστροφῆς.